“Rex’s Yoghurt avontuur”
Het was een zonnige ochtend en ik, Rex, had mijn oog laten vallen op een emmertje yoghurt dat op de tafel stond. Mijn baasje was even afgeleid en ik zag mijn kans schoon. Met een snelle sprong stond ik naast de tafel en duwde het emmertje omver. De witte yoghurt kolkte over de rand en landde recht op mijn kop. Ik voelde me als een levende yoghurtfontein!
Ik probeerde het emmertje van mijn kop te krijgen, maar het zat muurvast. Mijn oren waren bedekt, mijn snuit zat vol en mijn ogen waren halfdicht. Ik zag er vast hilarisch uit! Mijn baasje, die inmiddels was teruggekomen, schoot in de lach. “Rex, wat heb je nu weer gedaan?”
Ik schudde wild met mijn kop, maar het emmertje gaf geen krimp. Uiteindelijk gaf ik het op en besloot ik mijn kop maar schoon te likken. De yoghurt smaakte best goed, eigenlijk. Ik hoorde mijn baasje nog steeds lachen. “Rex, je bent echt een komische hond!”
Toen ik eindelijk mijn kop uit het emmertje bevrijdde, was ik nog steeds bedekt met yoghurt. Maar het was niet zo erg als ik had verwacht. Mijn baasje veegde mijn snuit af met een doekje en ik voelde me weer een beetje toonbaar.
Ik blafte vrolijk naar mijn baasje, alsof ik wilde zeggen: “Zie je wel, baasje? Yoghurt is leuk!” En zo eindigde mijn yoghurtavontuur met een lach en een blaf.
Reactie plaatsen
Reacties