De Dag dat ik een Held Was"
Hoi! Ik ben Rex, een border collie met een neus voor avontuur en oren die alles horen — vooral als er iets niet pluis is. Laat me je vertellen over die ene dag… de dag dat ik een held was. Nou ja, dat vind ik zelf tenminste.
Het begon allemaal op een zonnige ochtend. Ik was lekker aan het rennen over het veld, mijn vacht wapperde in de wind, toen ik ineens iets in de lucht zag bewegen. Hoog boven me cirkelde een roofvogel, en niet zomaar eentje — een grote, met scherpe ogen en nog scherpere klauwen.
Mijn herdershart sloeg een slag over toen ik zag waar hij op af dook: een klein, pluizig konijntje dat rustig zat te knabbelen aan een klavertje. "Niet vandaag!" dacht ik. Zonder aarzelen rende ik erachteraan, mijn poten vlogen over het gras.
Ik blafte veel, heel veel. Hard, luid, en vastberaden. “WAF! WAF! WAAAF!” De roofvogel schrok, keek nog één keer naar het konijntje, en besloot dat hij beter een andere lunch kon zoeken. Hij vloog weg, hoog de lucht in.
Het konijntje keek me aan met grote ogen. Ik weet niet of konijntjes kunnen glimlachen, maar als ze dat konden, deed deze dat zeker. Ik ging naast hem zitten, trots en een beetje buiten adem. Missie geslaagd.
Sindsdien noemen ze me hier thuis niet alleen Rex, maar ook “de beschermer van het veld.” En eerlijk? Dat klinkt best stoer.
Reactie plaatsen
Reacties