Vandaag was het een beetje gek. Baasje en bazinnetje gingen weg om eten te halen, en ik mocht bij oma blijven. Oma is lief, maar ze is een beetje langzaam. Ik hoorde haar zeggen dat ze de tafel ging dekken.
Ik zag haar in de keuken, ze zette de borden op haar rollator en begon langzaam richting de tafel te lopen. Ik dacht: “Oma heeft hulp nodig! Ik ben Rex en ik ben heel behulpzaam!”
Dus ik rende naar de rollator en begon hem te duwen. Ik dacht dat oma blij zou zijn. Maar toen... BOEM! De rollator schoot vooruit en alle borden vielen op de grond en maakten een hoop lawaai.
Ik schrok heel erg. Ik dacht dat oma boos zou worden, maar ze zei met een rustige stem: “Geeft niet, Rex. Laten we het maar gaan opruimen.”
Ze pakte een stoffer en een blik en ik snuffelde voorzichtig aan de scherven. Ik hielp haar door mijn neus te gebruiken om kleine stukjes naar het blik te duwen. Oma glimlachte en zei: “Goed gedaan, Rex.”
En toen de baasje weer thuis kwamen met het eten stond er een mooie gedekte tafel.
Ik kreeg lekker mijn brokjes en een bak vers water, en als beloning een stukje kroepoek van oma.
MMMMMMM dat was lekker en ik ging daarna lekker een tukkie doen onder mijn favoriete stoel bij oma.
Reactie plaatsen
Reacties