Rex en de nachtelijke kaarttocht

🎃

Halloween Deel 4

De avond valt vroeg, en de lucht kleurt diep oranje boven de bomen. Rex ligt in zijn mand, maar slapen lukt niet. Het boek dat ze gisteren vonden in de oude schuur ligt naast hem, en één bladzijde blijft hem maar roepen: de kaart.

Het is een handgetekende route door het bos, met kleine symbolen van pompoenen, sterren en een vreemd figuurtje dat lijkt op een geest met een glimlach. Rex weet het zeker: dit is geen gewone kaart. Dit is een Halloween-speurtocht. En hij wil hem volgen.

Hij blaft zachtjes om Toby en Bella wakker te maken. Toby komt slaperig aanlopen, zijn cape half over zijn hoofd. Bella is al klaarwakker, haar heksenhoed netjes op haar kop. “We gaan op avontuur?” vraagt ze met een opgewonden sprongetje.

Rex knikt. “We volgen de kaart. Misschien vinden we iets magisch. Of iets dat ons helpt met het feest.”

Ze vertrekken stilletjes, met het boek in Rex’ bek. De maan verlicht het pad, en de wind fluistert door de takken. De eerste aanwijzing op de kaart leidt hen naar een oude eikenboom met een holle stam. Binnenin vinden ze een klein zakje met glinsterende steentjes en een briefje:
“Voor wie durft te dromen. Volg het licht.”

Bella fronst. “Wat voor licht?”
Toby wijst naar een flikkerend lampje verderop, diep in het bos. “Daar!”

Ze volgen het licht, dat steeds een stukje verder lijkt te bewegen. Het leidt hen langs kronkelende paden, over een bruggetje van takken, en uiteindelijk naar een open plek waar een cirkel van pompoenen staat. In het midden: een klein houten tafeltje met drie kaarsen en een briefje.

Rex legt het boek neer en leest hardop:
“Jullie zijn gekozen. Halloween leeft in wie durft te geloven. Gebruik het boek, volg de verhalen, en breng magie naar het feest.”

Bella glimlacht. “Dit is geen gewone speurtocht. Dit is een uitnodiging.”
Toby kijkt om zich heen. “Maar wie heeft dit allemaal gemaakt?”
Rex kijkt naar de sterren boven hen. “Misschien Halloween zelf.”

Ze nemen de kaarsen mee, samen met het zakje steentjes, en keren terug naar huis. De tuin is stil, maar voelt anders. Alsof het feest al begonnen is, ergens diep in de nacht.

Rex legt het boek weer in de schuur, op een speciaal plekje. “We gaan dit goed doen,” zegt hij zachtjes. “Met verhalen, licht, en een beetje magie.”

Bella en Toby knikken. En terwijl ze weer in hun mandjes kruipen, weten ze het zeker: dit wordt een Halloween om nooit te vergeten.