Mijn ritje op een modderig zandpad

Gepubliceerd op 26 februari 2024 om 13:10

Ik ben Rex, een trouwe viervoeter met een passie voor avontuur. Mijn baasje en ik gingen op een bewolkte middag samen op pad in onze stoere Land Rover. De geur van het bos prikkelde mijn neus terwijl we over de kronkelende weg reden. Mijn oren flapperden en ik voelde me levendiger dan ooit.

Plotseling zag mijn baasje een smal bospad dat dieper het groen in slingerde. Zijn ogen lichtten op. “Even kijken of we hierin mogen rijden,” zei hij met een ondeugende glimlach. En zo geschiedde. We sloegen af en reden het bos in, de dikke banden van de Land Rover knisperend over de bladeren.

Het pad was een modderige uitdaging. Grote plassen water lagen als spiegels tussen de bomen. Ik kon de opwinding voelen in mijn poten terwijl de auto heen en weer schudde. De modder spatte omhoog en versierde de ramen als abstracte kunstwerken. Ik drukte mijn neus tegen het glas en keek met grote ogen naar buiten.

 Ik voelde me één met de natuur, en mijn staart kwispelend van plezier. Dit was mijn element: de wildernis, de modder, en de vrijheid.

Mijn baasje lachte terwijl hij de Land Rover behendig door de plassen stuurde. “Goed zo, Rex!” riep hij. Ik blafte terug, mijn staart zwiepend als een vlag. Dit was ons moment, ons avontuur. Samen verkenden we het onbekende, met een hart vol vreugde.

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.