De zonnestralen dansten door het bladerdak terwijl ik naast mijn baasje liep. We waren op een wandeling, mijn favoriete tijd van de dag. De geuren van de natuur vulden mijn neus en ik voelde me levendiger dan ooit.
En daar was hij, de mooiste boom die ik ooit had gezien. Zijn takken reikten naar de hemel, bedekt met delicate bloesems. Die als kleine wolkjes die uit de takken ontsnapten. Ik kon niet anders dan stoppen en bewonderend naar boven kijken.
Mijn baasje zag mijn opwinding en begreep meteen wat ik wilde. Ik ging onder de boom zitten, Het zachte gras kietelde mijn poten terwijl ik naar mijn bazinnetje keek. Ik voelde me één met de natuur, alsof ik deel uitmaakte van dit prachtige tafereel.
Ze haalde haar telefoon tevoorschijn en maakte een foto van mij. Ik keek recht in de camera, mijn ogen stralend van trots en blijdschap. Dit moment zou voor altijd vastgelegd worden, een herinnering aan de mooie boom.
Daarna stonden we op en vervolgden onze wandeling naar huis. Ik voelde me lichter, gelukkiger. De boom en ik, we hadden een geheim gedeeld. En ik wist dat ik altijd terug kon komen om onder zijn takken te zitten en te genieten van de bloesems.
En zo liepen we verder, mijn staart kwispelend, mijn hart vervuld van vreugde. Want soms zijn het de kleine dingen die het leven zo bijzonder maken.
🌸🌳📸
Reactie plaatsen
Reacties