Het ging niet zoals gehoopt

Hoi, ik ben Rex, en vandaag… nou ja, het ging niet helemaal zoals ik had gehoopt.

Het begon allemaal in de tuin. Simba, die kleine pluizenbol van een kat, lag heerlijk te slapen in zijn mandje. Hij zag eruit als een koninkje in zijn troon. En ik? Ik had gewoon zin in een grapje. Dus ik liep héél expres over hem heen. Gewoon, om te kijken wat hij zou doen.

Nou… dat heb ik geweten.

Simba rolde met een plof uit zijn mandje en keek me aan met van die grote, boze ogen. En toen – pats! – gaf hij me een klap met zijn pootje. Recht op mijn neus! Ik blafte van schrik, want oei… dat deed pijn. Er zat zelfs een kras op mijn neus. Een échte! Alsof ik een stoere avonturier was, maar dan zonder het avontuur.

Mijn baasje hoorde het geblaf en riep streng: “Rex! Kom hier!” Ik wist meteen hoe laat het was. Straf. Ik moest op mijn kussen gaan liggen. En Simba? Die sprong weer in zijn mandje alsof er niks was gebeurd. Alsof hij had gewonnen. Nou ja… misschien had hij dat ook wel.

Maar morgen… morgen ben ik weer de baas. Of nou ja, ik probeer het in ieder geval. Misschien dan maar zonder over hem heen te lopen.