Woef! Hallo, ik ben Rex, de slimste en dapperste border collie die je kent! Mijn dagen zijn gevuld met het beschermen van mijn baasjes en ons huis in Wapenveld. En geloof me, er is altijd wel iets spannends te beleven hier.
Vandaag was het een normale ochtend. De zon scheen, de vogels tjilpten en ik had net mijn ontbijt op. Mijn baasje was bezig in de tuin en ik lag lekker te luieren bij de keukendeur, mijn oren gespitst op elk geluidje. Plotseling hoorde ik iets! Geen auto, geen voorbijganger, maar een heel zacht, sluipend geluid. Sluip, sluip, krak.
Ik sprong meteen op. Dit was geen normaal geluid. Dit was een 'gevaar-loert-om-de-hoek'-geluid! Ik rende naar het raam en keek naar buiten. Daar, bij de schuur, stond een lange man met een capuchon over zijn hoofd. Hij had geen fiets bij zich toen hij kwam, maar nu was hij bezig met mijn baasjes nieuwe, glimmende fiets! Hij rommelde met het slot.
Woef! Woef! Ik blafte zo hard als ik kon. De man schrok en keek om. Hij zag mij, en zijn ogen werden groot. Hij probeerde het slot nog sneller open te krijgen.
Dit kon ik niet laten gebeuren! Dat was mijn baasjes fiets! Ik draaide me om en racete naar de achterdeur. Gelukkig stond die op een kier. Ik duwde hem open met mijn neus en schoot de tuin in.
De man hoorde me aankomen en probeerde snel weg te rijden op de fiets. Maar ik was sneller! Ik sprintte achter hem aan, precies zoals ik mijn baasjes schapen op het veld van mijn oma drijf. Ik rende vlak achter hem aan, blafte en probeerde zachtjes in zijn broekspijp te happen – niet om pijn te doen, maar om hem te laten stoppen!
De man raakte in paniek door mijn geblaf en geren. Hij verloor zijn evenwicht en viel met een klap van de fiets. De fiets viel om en de man bleef even liggen kreunen. Ik bleef op een veilige afstand blaffen, ervoor zorgend dat hij niet meer naar de fiets kon grijpen.
Mijn baasje, die mijn geblaf had gehoord, kwam aangerend. Toen ze de man op de grond en de omgevallen fiets zag, begreep ze het meteen. Ze pakte haar telefoon en belde de politie.
Even later kwamen er twee agenten in een wit blauwe auto. Ze pakten de man mee en stelden mijn baasje gerust. "Wat een dappere hond heeft u," zei één van de agenten. "Hij heeft zeker geholpen om de boef te pakken!"
Mijn baasje knuffelde me zo stevig dat ik bijna geen adem kreeg. "Goede jongen, Rex! Mijn held!" zei ze, en ze gaf me mijn favoriete kauwbot.
Toen de politie en de man weg waren, en mijn baasjes fiets weer veilig op zijn plek stond, ging ik weer lekker liggen bij de keukendeur. Ik was moe, maar oh zo trots.
Ik ben Rex, de border collie, en vandaag heb ik de fietsenboef gepakt!
Woef!
Reactie plaatsen
Reacties