Waf! Hallo allemaal! Ik ben Rex, en ik ben een zwartwitte border collie. Mijn favoriete dingen zijn rennen, schapen drijven (of proberen dat te doen met de postbode), en natuurlijk, wandelen met mijn baasje. Op een zonnige ochtend, toen de geur in het bos extra interessant was, ging mijn baasje en ik op pad.
Ik snuffelde aan elke boomstronk, elke grasspriet. Er waren zoveel spannende geuren! Eekhoorns, vogels, en iets anders... iets groters. Ik trok aan de lijn, mijn neus dicht bij de grond, en mijn staart kwispelde een beetje. Ik wist dat er iets nieuws was om te ontdekken.
Plotseling, tussen de bomen, zag ik het. Het was groot, bruin en had van die gekke, puntige dingen die uit zijn mond staken. Ik had het nog nooit gezien! Het was geen schaap, geen koe, en zeker geen postbode. Het keek naar mij met die kleine donkere oogjes. Ik schrok er een beetje van, maar mijn instinct zei me dat ik moest blaffen! Dus blafte ik. Een harde, krachtige blaf.
Het grote, bruine beest (mijn baasje fluisterde later dat het een "everzwijn" was) keek me nog eens aan en grunte toen een beetje. Het draaide zich langzaam om en hobbelde het bos in. Ik bleef blaffen, voor het geval het terug zou komen. Ik was een dappere hond!
Mijn baasje lachte en aaiende me over mijn kop. "Goed zo, Rex," zei hij. "Je hebt hem weggejaagd!" Ik kwispelde met mijn staart. Ik wist dat ik een goede waakhond was. We liepen verder, maar ik bleef steeds achterom kijken, voor het geval dat de everzwijn nog een keer een kijkje wilde nemen.
Die avond, terwijl ik op mijn kussen lag te dromen, zag ik het everzwijn weer, maar deze keer was ik de baas over hem! Nou ja, in mijn dromen dan. Het was een spannende dag. Ik vraag me af wat ik morgen zal tegenkomen! Waf!
Reactie plaatsen
Reacties