Het was een koude avond in november. De regen tikte zacht tegen het raam, terwijl Rex en Bram knus op hun kleed lagen in de woonkamer. Hun baasjes waren druk bezig met het zetten van schoenen voor Sinterklaas. Toen zei hun baasje lachend:
"Jullie mogen ook je schoen zetten, hoor!"
Rex spitste zijn oren en Bram sprong meteen op, zijn staart kwispelde als een propeller. Natuurlijk hadden ze geen echte schoenen, maar hun baasje pakte twee kleine mandjes en zette ze bij de achterdeur. Rex legde er een oud botje in – als cadeautje – en Bram bracht trots een dennenappeltje dat hij in de tuin had gevonden.
Die nacht droomden ze van snoepjes en speeltjes. En toen de zon opkwam, renden ze naar de deur. In de mandjes lagen geen botjes meer, maar… een zakje hondenkoekjes en een piepspeeltje voor Bram! Rex kwispelde zo hard dat zijn staart tegen de deur tikte, en Bram sprong rond alsof hij een pup in een snoepwinkel was.
Hun baasje lachte:
"Zie je wel? Wie zoet is krijgt lekkers!"
En zo werd het een feestelijke ochtend vol knabbels, spelletjes en blije kwispels.
Reactie plaatsen
Reacties