Ons kerst avontuur

Ons Kerstavontuur – door Rex en Bram

Rex:
Ik sprong vanochtend door de tuin, mijn poten zakten diep in de zachte sneeuw. Wat een dag! De lucht rook fris en ik voelde de kou tintelen in mijn snuit. Achter me hoorde ik kleine pootjes ploeteren. Dat was Bram, mijn kleine maatje. Hij is nog een puppy, maar denkt dat hij net zo snel is als ik. Grappig hoor!

Bram:
Ik probeerde Rex bij te houden, maar die sneeuw is zo hoog! Elke sprong voelde als een berg beklimmen. Maar ik wilde niet opgeven. Vandaag is kerst, en Rex zei dat we iets leuks gingen doen. Toen we bij het grote meer kwamen, zag ik mensen glijden over het ijs. Wauw! Ze gingen zo snel! Ik wilde ook, maar mijn pootjes zijn niet gemaakt om te schaatsen.

Rex:
Ik rende langs de kant van het ijs, mijn vacht vol sneeuwvlokken. Bram keek met grote ogen naar alles om zich heen. Toen een meisje een sneeuwbal gooide, sprong ik opzij – ha, mis! Bram dacht dat het een speeltje was en dook erachteraan. Hij rolde door de sneeuw en kwam eruit als een kleine sneeuwpop. Ik moest lachen, echt hard.

Bram:
Toen we klaar waren met rennen, rook ik iets lekkers. Onze baas had een mandje met koekjes en warme chocolademelk. Voor ons lagen er hondensnoepjes. Ik kroop dicht tegen Rex aan, want het werd koud en de lucht kleurde roze van de ondergaande zon. Sneeuwvlokken dwarrelden om ons heen en kerstlichtjes begonnen te glimmen in de bomen. Het voelde… magisch.

Rex:
Ik keek naar Bram en dacht: dit is kerst. Samen, buiten, sneeuw, plezier. En ik weet één ding zeker: dit is pas het begin van onze avonturen.