Rex en Bram en het verhaal van de Kerststal

Het was een koude, stille avond in de dagen voor Kerst.

Overal branden kleine lichtjes in de tuinen,

en Bram huppelde naast mij door de straat,

zijn zwart-witte vacht opspringend bij elke stap.

"Rex, kijk! Wat is dat?"

Hij stond ineens stil bij een kleine kerststal die

in een voortuin stond. Er brandde een zacht lichtje

boven het stalletjes.

Ik ging naast hem zitten "Dat Bram, 

is een kerststal. Het verteld een heel 

bijzonder verhaal."

Bram kantelde zijn koppie.

"Een verhaal? Over wie dan?"

"Nou," begon ik, terwijl ik mijn staart om poten

vouwde, "heel lang geleden werd er in een kleine

stal een kindje geboren. Zijn naam was Jezus.

Zijn ouders konden nergens slapen,

dus mochten ze in een stal blijven,

tussen de dieren."

Bram keek naar de kleine beeldjes.

"Daar... dat kindje in dat bedje?"

"Precies ,"  zei ik." En zie je de herders

daar? Zij hoorden als eerste dat het  kindje geboren was.

En de drie mannen met cadeautjes? Dat zijn de wijzen. Ze 

kwamen van heel ver om het kindje te bezoeken,

omdat ze geloofden dat hij iets heel bijzonders

zou betekenen voor de wereld."

Bram snuffelde nieuwsgierig aan het stalletje.

"En de dieren mochten er gewoon bij blijven?"

Ik glimlachte. "Ja, Bram. De dieren

waren er gewoon bij. Sommige mensen zeggen

zelfs dat dieren die nacht een beetje extra

warm en rustig waren, alsof ze wisten dat er

iets moois gebeurde."

Bram ging dicht tegen me aan zitten.

"Rex... is dat waarom mensen Kerst zo

belangrijk vinden?"

"Ja," zei ik zacht." Het gaat over vrede,

warmte en voor elkaar zorgen.

Dingen die wij als honden natuurlijk al

héél goed begrijpen."

Bram knikte trots. "Dan snap ik het. 

Kerst voelt warm vanbinnen... net als

als jij naast me licht, Rex."

Ik ga hem een zacht duwtje tegen 

zijns schouder.

"Kom, kleine broer. We gaan naar huis.

Daar staat vast ook een warm lichtje

op ons te wachten."

Samen liepen we verder door de stille

straat, terwijl de kerstlichtjes

zachtjes twinkelden - alsof ze het oude verhaal nog 

steeds vertelden aan iedereen die wilde luisteren.