Het had die nacht hard gevroren. Toen Rex zijn neus uit zijn mand stak, voelde hij het al: vandaag was een echte winterdag. Buiten glinsterde de wereld wit en stil. Bram, zijn kleine puppybroertje, hupte enthousiast om hem heen.
"Rex! Kijk! Alles is bevroren!" blafte Bram met grote ogen.
Samen liepen ze naar de plas in het park. De sneeuw kraakte zachtjes onder hun pootjes. Rex zette voorzichtig één poot op het ijs en bleef rustig staan. Bram deed hem na - oeps! - en gleed meteen een stukje weg. "Rustig, Bram," lachte Rex. "Kijk, zo blijf je in balans."
Bram probeerde het opnieuw. Met gespreide pootjes en een wiebelende staart schoof hij over het ijs, steeds een beetje beter. Als snel gleden ze samen rondjes, terwijl hun adem kleine wolkjes maakte in de koude lucht. Op de kant stonden mensen te lachen en te zwaaien.
Toen de zon laag kwam te staan, kropen Rex en Bram dicht tegen elkaar aan. "Dit was de leukste dag ooit," zuchtte Bram tevreden. Rex knikte. "Samen op het ijs... dat vergeet je nooit."
Lieve lezers,
Wij zijn Rex en Bram. We nemen jullie heel graag mee in onze avonturen, door de sneeuw, langs lichtjes en warme kerstmomenten. Elke keer als jullie ons verhaal lezen, kwispelt onze staart een beetje harder.
Maar weet je wat we nóg leuker zouden vinden? Dat jullie ons laten weten wat jullie ervan vinden.
Vonden jullie ons verhaal, mooi of misschien een beetje ontroerend? Moesten jullie glimlachen, of kregen jullie juist er een warm gevoel van?
Laat het ons weten in een reactie. Dan weten wij dat jullie met ons meegewandeld hebben, pootje voor pootje, door onze verhaaltjes.
Een grote kwispel en een zachte neus,
Rex & Bram
Reactie plaatsen
Reacties