Rex en Bram en de geur van oliebollen

Het was bijna oudjaarsavond in het Grote Bos. De lucht was koud en helder, en overal lag een dun laagje rijp op de bladeren. Rex, de volwassen zwart-witte bordercollie, liep rustig over het bospad. Zijn pootstappen waren stevig en zeker. Naast hem huppelde Bram, zijn kleine puppybroertje, die nog overal tegelijk wilde zijn.

“Rex! Rex! Ruik jij dat ook?” riep Bram, terwijl hij zijn neus diep in de lucht stak.

Rex bleef staan en snoof. Eerst voorzichtig, toen nog eens.
“Ja,” zei hij glimlachend, “dat ruikt naar… oliebollen!”

Bram sprong zo hoog dat hij bijna achterover viel.
“Oliebollen?! Wat zijn dat? Zijn dat ballen om mee te spelen?”

Rex lachte. “Nee, kleine man. Oliebollen zijn ronde, warme lekkernijen die mensen bakken als het bijna nieuwjaar is. Ze ruiken zoet en een beetje naar suiker.”

Bram’s ogen glinsterden. “Warm én rond? Dat klinkt fantastisch!”

Ze volgden samen de heerlijke geur die steeds sterker werd. Het pad leidde hen naar de rand van het bos, waar een klein huisje stond met licht achter de ramen. In de tuin stond een tafel met een schaal vol goudbruine oliebollen. Een mens strooide er poedersuiker overheen, die als zachte sneeuw naar beneden dwarrelde.

Bram’s staart ging zo snel dat hij bijna wegvloog.
“Kijk dan, Rex! Zó veel! Zouden ze ook voor puppy’s zijn?”

Rex legde voorzichtig een poot voor Bram.
“Rustig. We mogen niet zomaar eten pakken. Maar kijken en ruiken mag.”

Net toen Bram zijn neus nóg dichterbij wilde steken, klonk er een zacht plop en sis in de verte. Bram schrok en kroop tegen Rex aan.

“Wat was dat?” piepte hij.

“Vuurwerk,” zei Rex kalm. “Maar hier is het nog ver weg.”

De mens keek om zich heen, zag Rex en Bram bij het hek staan en glimlachte. Voorzichtig legde hij een klein stukje oliebol op een schoteltje en zette het net buiten het hek.

“Voor jullie,” zei hij zacht.

Rex knikte dankbaar en Bram wist niet hoe snel hij moest gaan zitten. Samen proefden ze voorzichtig. De oliebol was warm, zacht en een beetje zoet.

“Wauw…” fluisterde Bram met volle mond. “Dit is het lekkerste wat ik ooit heb geproefd.”

Rex lachte. “Zie je wel? Oudjaarsavond is niet alleen spannend, maar ook gezellig.”

Ze liepen terug naar het Grote Bos terwijl de geur van oliebollen nog in hun vacht hing. De sterren fonkelden boven hen en in de verte klonk zacht geknetter van vuurwerk.

“Rex,” zei Bram slaperig, “volgend jaar wil ik weer oliebollen.”

Rex keek liefdevol naar zijn kleine broertje.
“Dat komt goed, Bram. Oudjaarsavond komt altijd weer terug.”

En zo, met warme buikjes en vrolijke gedachten, liepen Rex en Bram samen het nieuwe jaar tegemoet. 🐾✨