Mijn bazinnetje opende de rits van de oude rugzak verder… en daarbinnen lag een vergeeld dagboek. De eerste pagina was nog leesbaar: "Aan degene die dit vindt: mijn avontuur eindigde hier, maar misschien kan het jullie volgende beginnen."
Ik schudde mijn vacht uit en blafte opgewonden. Dit rook naar een mysterie. Blacky kwispelde enthousiast, Simba krulde zijn staart om zijn poten en mijn baas bekeek het dagboek met gefronste wenkbrauwen.
"Wat zou hier instaan?" mompelde mijn bazinnetje terwijl ze voorzichtig een paar pagina’s omsloeg. Het schrift was oud en deels vervaagd, maar de woorden spraken tot ons alsof ze rechtstreeks uit een andere tijd kwamen.
"Het begon op een zonnige dag, net als vandaag. Mijn trouwe metgezellen en ik fietsten door het bos op zoek naar een verborgen plek... een plek waarvan alleen ik wist dat hij bestond."
Simba miauwde nieuwsgierig. "Een verborgen plek? Dat klinkt interessant!"
Mijn baas knikte. "Misschien is die plek nog steeds hier ergens in het bos."
Ik sprong op en begon te snuffelen in de lucht. Er was een geur in de wind, iets ouds, iets dat riekt naar avontuur… en naar spanning. Blacky voelde het ook, want hij spitste zijn oren en begon te snuffelen rond de struiken.
"Moeten we het spoor volgen?" vroeg mijn bazinnetje, haar ogen glinsterden met opwinding.
Ik blafte instemmend. Dit was het moment waarop ons avontuur écht begon. We sprongen op de fietsen, Simba en Blacky kropen terug in het mandje en ik nam mijn vertrouwde plek achterop. De weg voor ons was een raadsel, en wij waren vastbesloten het te ontrafelen.
Wat zouden we vinden? Een oude schat? Een geheime hut? Of iets totaal onverwachts? Eén ding was zeker: dit avontuur zou ons leven veranderen...
Reactie plaatsen
Reacties