ik voelde mijn hart sneller kloppen van opwinding. Mijn poten jeukten om verder te gaan, mijn neus tintelde van de onbekende geuren die door het bos zweefden. “Een verborgen pad, een mysterieus symbool… en nu een raadsel?” Ik blafte zachtjes. Dit werd het beste avontuur ooit!
Mijn bazinnetje keek op van het dagboek. “Volg het pad der sterren…” mompelde ze.
Ik draaide mijn kop nieuwsgierig en liet mijn blik over de bomen glijden. En toen zag ik het: niet één, maar meerdere bomen met dezelfde markering, verderop langs het pad. Alsof ze ons de weg wezen.
Blacky sprong op mijn rug en miauwde ongeduldig. “Waar wacht je op? Laten we het volgen!”
Simba was minder zeker. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes. “Wat als het een val is?”
Ik snoof. “Een val? Dit ruikt juist naar avontuur! Kom op, vrienden, laten we gaan.”
We zetten onze tocht voort, onze fietsbanden knisperden over het zachte bladerdek. Elke paar meter zagen we een nieuwe ster op een boom. We waren op het juiste spoor. Ik kon het voelen!
Plotseling stopte mijn bazinnetje abrupt. Ik remde meteen en keek haar vragend aan. “Wat is er?” vroeg ik met een korte blaf.
Ze wees naar een dikke eik voor ons. In de schors was een grote ster gekerfd. Maar dit keer was er meer… Onder de ster stond een woord gegraveerd: “Zoek onder de wortels.”
Mijn oren schoten omhoog. Een aanwijzing! Zonder aarzelen begon ik te graven. Aarde vloog in alle richtingen, mijn poten werkten snel. Blacky sprong enthousiast naast me, terwijl Simba voorzichtig een stap naar achteren zette.
En toen… mijn klauw raakte iets hards. Ik snuffelde en voelde een oude houten doos onder de grond. Mijn bazinnetje viel naast mij neer en veegde de aarde weg. Haar ogen straalden van verwachting.
Langzaam tilde ze de doos op en opende het deksel…
Wat zou er binnenin zitten? Een oude schat? Een geheim bericht?
Mijn staart zwiepte heen en weer. Dit avontuur werd steeds beter!
Reactie plaatsen
Reacties
Heel leuk