Toen ze door de cirkel van licht stapten, voelde het alsof ze zweefden. De lucht was zacht en glinsterend, en de grond onder hun poten leek van licht gemaakt. Langzaam kwamen ze tot stilstand in een wereld die tegelijk vreemd en vertrouwd aanvoelde.
De bomen fluisterden echt hier — niet zomaar geritsel, maar woorden. “Welkom, dromers,” klonk het zacht in de wind.
Rex keek om zich heen. “Is dit… de andere wereld?”
Bella knikte langzaam. “Het lijkt op de droom van Toby.”
Toby stond stil, zijn ogen groot. “Daar!” riep hij plotseling.
Op een heuvel, tussen zwevende stenen, stond de kat. Elegant, mysterieus, met zijn glinsterende halsband die licht gaf in alle kleuren van de regenboog. Hij keek hen aan en knikte langzaam.
“Jullie zijn gekomen,” sprak hij, zonder zijn mond te bewegen. Zijn stem klonk in hun gedachten. “De poort opent zich alleen voor wie durft te dromen én te vertrouwen.”
“Waarom zijn we hier?” vroeg Rex.
“Om te leren,” antwoordde de kat. “Om te ontdekken wat jullie in jezelf nog niet kennen. Deze wereld is gebouwd uit dromen, herinneringen en moed. Maar pas op… niet alles hier is zoals het lijkt.”
Plotseling begon de grond te gloeien onder hun poten. Een pad van licht ontstond, kronkelend door het landschap.
“Volg het pad,” zei de kat. “En luister goed. Alleen wie het fluisteren begrijpt, vindt de weg terug.”
De drie vrienden keken elkaar aan. Het avontuur was niet alleen begonnen — het was groter dan ze ooit hadden durven dromen.
word vervolgd....
Reactie plaatsen
Reacties