Het was een koude winterdag in het grote bos. De bomen stonden stil, hun takken bedekt met sneeuw. Rex liep trots voorop, zijn neus diep in de frisse lucht. Bram huppelde achter hem, zijn pootjes maakten kleine afdrukken in het zachte wit.
"Wat ruik je, Rex?" vroeg Bram nieuwsgierig. "Van alles," antwoorde Rex. "Sneeuw, dennen, en... mensen."
En ja hoor, even verderop zagen ze een man in een groene jas. Het was de boswachter. Naast hem stonden een paar jagers met serieuze gezichten.
Bram kroop dichter tegen Rex aan.
"Doen ze iets gevaarlijks?" fluisterde hij. Rex keek aandachtig en spitste zijn oren.
De boswachter sprak rustig met de jagers. "Dit bos is hun thuis," zei hij streng. "We moeten de dieren beschermen. We schieten alleen als het écht nodig is, en al helemaal niet omdat het feestdagen zijn."
De jagers keken elkaar aan, schaamden zich een beetje... en knikten toen. Ze lieten hun geweren zakken en luisterden naar de boswachter die uitlegde hoe belangrijk elk dier in het bos is.
Op datzelfde moment kwam, diep tussen de bomen, een groot wild zwijn voorzichtig tevoorschijn. Het keek even, snuffelde... en verdween weer terug het bos in. Vrij. Veilig.
Bram haalde opgelucht adem. "Gelukkig," zuchtte hij. "Hij mag blijven leven."
Rex glimlachte. "Ja, want het bos is voor iedereen."
De boswachter keek hun kant op, alsof hij wist dat ze er waren, en gaf een klein knikje. "Dankjewel, meneer de boswachter," fluisterde Bram zacht.
En zo liepen Rex en Bram verder, warm van binnen, want ze hadden gezien dat zelfs in een grote, spannende wereld... er nog steeds mensen zijn die zorgen voor het leven.
Die avond sliepen ze dicht tegen elkaar, veilig en tevreden, met de zachte stilte van het bos om hen heen.
Lieve lezers,
Wij zijn Rex en Bram. We nemen jullie heel graag mee in onze avonturen, door de sneeuw, langs lichtjes en warme kerstmomenten. Elke keer als jullie ons verhaal lezen, kwispelt onze staart een beetje harder.
Maar weet je wat we nóg leuker zouden vinden? Dat jullie ons laten weten wat jullie ervan vinden.
Vonden jullie ons verhaal, mooi of misschien een beetje ontroerend? Moesten jullie glimlachen, of kregen jullie juist er een warm gevoel van?
Laat het ons weten in een reactie. Dan weten wij dat jullie met ons meegewandeld hebben, pootje voor pootje, door onze verhaaltjes.
Een grote kwispel en een zachte neus,
Rex & Bram
zie helemaal onderaan voor een reactie plaatsen:-)
Reactie plaatsen
Reacties