Het was een regenachtige middag toen Rex en Bram met hun baasje op weg gingen naar opa en oma in Zwolle. Opa had beloofd dat er borstplaat was, en oma had speciaal voor de honden twee nieuwe speeltjes klaargelegd. Dus Rex liep trots voorop, terwijl Bram er huppelend achteraan stuiterde.
Toen ze bij het grote appartementen complex van opa en oma aankwamen, glinsterden de lampjes in de hal. In het midden stond iets wat Bram meteen opmerkte.
"Rex... wat is dat ding?" vroeg hij, terwijl hij zijn kopje schuin hield.
"Dat is een lift," antwoorde Rex alsof hij het al jaren wist." Daarmee ga je omhoog en omlaag. Opa en oma wonen op de negende verdieping."
Bram keek met grote puppyogen naar de zilveren deuren. "Gaan we dat proberen?"
Even later stapten ze met hun baasje de lift in. De deuren sloten netjes met een pinggg. Rex keek naar de lampjes, Bram keek naar zijn eigen kwispelende staart. Ze stonden stil.
En ze bleven stil.
En... nog steeds geen beweging.
Bram trok zachtjes aan Rex oor.
"Rex... ik denk dat we vast zitten! Opa en oma wachten!"
Rex zette zijn borst vooruit, probeerde dapper te kijken, maar zijn staart trilde een beetje. "Hm... ja... dat zou kunnen..."
Ze luisterden gespannen. Geen zoem. Geen ping. Alleen Bram die zachtjes piepte: "Ik wil naar oma...
Rex keek naar het knoppenpaneel. Zijn ogen werden groot. "Wacht... hebben we eigenlijk wel op een knop gedrukt?"
Bram keek naar het paneel alsof het magie was. "Eh... nee?"
Rex sprong omhoog, en tikte met zijn poot op het knopje met het cijfer 9.
PING!
De lift kwam tot leven.
Bram schrok en sprong hoog de lucht in. "Hij doet het! Rex, jij hebt hem gerepareerd!"
Rex tilde trots zijn kop op "Iemand moest het doen.
Bram begon te draaien alsof hij een feestje vierde. "We gaan naar omaaaa!"
Toen de liftdeuren open gingen, stonden opa en oma al klaar in de gang.
"Daar zijn onze boys!" riep oma.
maar nog voor Rex iets kon zeggen, riep Bram luid door de gang: "WE WAREN DE KNOP VERGETEN!"
Opa begon te lachen, oma ook, en Rex keek even met rode oortjes naar de grond - maar daarna kwispelde hij trots.
"Kom maar," zei opa. "Borstplaat staat klaar!"
En zo begon hun gezellige middag in Zwolle.
Reactie plaatsen
Reacties